Rada Đuričin film

Ko je bila Rada Đuričin?

Rada Đuričin, rođena u Vršcu 31. maja 1934. godine, bila je jedna od najznačajnijih figura srpskog glumišta. Njena bogata karijera obuhvata dekade trajanja i značajne uloge na scenama najprestižnijih pozorišta. Kao glumica čija je prisutnost uvek garantovala izuzetno umetničko iskustvo, Đuričin je ostavila neizbrisiv trag u srpskoj kulturi. Njene uloge, koje su varirale od dramskih do komičnih, pokazale su njen širok raspon talenta i sposobnost da oživi svaki lik kojeg se prihvati. Preminula je 4. septembra 2024. godine u Beogradu.

Rani život i obrazovanje

Rođena u Vršcu 31. maja 1934. godine, Rada Đuričin je odrasla u svešteničkoj porodici sa dubokim korenima u srpskoj kulturi i tradiciji. Njen otac, Marinko, bio je poštovani pravoslavni sveštenik, a majka Mileva je domaćinstvo obogaćivala toplinom i tradicionalnim poslasticama, što je Rada sa sestrom Nadom sa zadovoljstvom uživala. Uprkos šašavim nestašlucima iz detinjstva, poput hodanja po školskim klupama, Rada je već od malih nogu pokazivala snažnu individualnost i želju za izražavanjem.

Njeno obrazovanje počelo je u Vršcu, gradu bogatom kulturnom baštinom, gde su Jovan Sterija Popović i Paja Jovanović takođe ostavili svoj trag, dodatno inspirišući mladu Radu. Nakon osnovnog obrazovanja, Rada je odlučila da svoju strast prema umetnosti pretoči u profesionalni put, upisavši Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu. Diplomirala je 1958. godine u klasi sa nekim od najznačajnijih imena jugoslovenskog glumišta tog vremena, kao što su Nikola Simić, Ružica Sokić i Bata Živojinović.

Ne zaustavljajući se na dramskim umetnostima, Rada je 1961. godine završila i studije srpskog jezika i književnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Ovo dodatno obrazovanje omogućilo joj je da svoje razumevanje teksta i jezika dovede do savršenstva, što je kasnije koristila u interpretaciji brojnih književnih likova na sceni. Rada Đuričin nije samo učila o umetnosti, već je živela umetnost svakog dana, oblikujući svoj jedinstveni izraz koji će obogatiti srpsko pozorište i film.

Glumačka karijera

Rada Đuričin započela je svoju glumačku karijeru 1958. godine u Narodnom pozorištu u Beogradu, igrajući glavnu ulogu u predstavi “Dnevnik Ane Frank”. Već naredne godine postala je član ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta (JDP). Publika ju je brzo zavolela, naročito pamteći je po izuzetnim pozorišnim ulogama, među kojima se posebno isticala kao Rejmond Šandebiz u predstavi “Buba u uhu” Žorža Fejdoa, u režiji Ljubiše Ristića.

Tokom svoje bogate karijere, Đuričin je na scenama JDP-a ostvarila preko četrdeset uloga u ključnim predstavama kao što su “Sabinjanke” R. Petrovića, “Nikad se ne zna” Dž. B. Šoa, “Krotka” F. M. Dostojevskog, “Gospođica Julija” A. Strindberga, “Dona Rosita” ili “Govor cveća” F. G. Lorke, “Tartif” Molijera, i “Mrtve duše” N. V. Gogolja.

Đuričin nije ograničila svoj talenat samo na pozorište. Učestvovala je i u gotovo trideset igranih filmova, kao i u pedeset televizijskih produkcija. Njena filmska uloga u “Osma vrata” donela joj je Debitantsku nagradu na Filmskom festivalu u Puli 1959. godine. Takođe, nagradu za epizodnu ulogu dobila je za film “Parlog” na Filmskim susretima u Nišu 1974. godine. Njena poslednja uloga bila je lik Gordane Nedeljković u seriji “Tajna vinove loze”, čime je zaključila bogat i raznovrstan glumački opus.

Književnost

Pored impresivne glumačke karijere, Rada Đuričin je ostavila značajan trag i u književnosti. Kao autorka, Đuričin je objavila dve knjige: “Tajna crne ruke: dnevnik jedne glumice” i “Moje monodrame.” Osim toga, doprinela je književnosti i kao prevodilac, prevodeći dela Daría Foa i Franke Rame, kao i Martina Šermana. Njeno književno delo i prevodilački rad odražavaju njenu posvećenost umetnosti i kulturi, doprinoseći srpskoj literaturi i pružajući uvid u njenu višestruku talentovanost.

Nagrade i priznanja

Rada Đuričin je tokom svoje bogate karijere primila brojna priznanja koja su potvrđivala njen neosporni doprinos srpskom glumištu. Među najznačajnijim nagradama koje je osvojila su Statueta Ćuran, koju je dobila za ulogu u predstavi “Vuci i ovce” na festivalu Dani komedije u Jagodini 1975. godine. Ova nagrada je jedan od prvih znakova priznanja njenog talenta za komediju.

Godine 2007, Đuričin je nagrađena Vukovom nagradom, koja se dodeljuje za izuzetne rezultate u stvaralačkom radu koji doprinose širenju kulture, obrazovanja i nauke u Srbiji i na širem srpskom kulturnom prostoru. Ovo priznanje je odraz njenog uticaja ne samo kao glumice, već i kao kulturnog radnika.

Još jedna značajna čast bila je Njegoševa nagrada za životno delo, dodeljena joj 2019. godine, koja se dodeljuje glumcima komičarima i predstavlja vrhunac priznanja za njen doprinos komediji. Četiri godine ranije, 2014, Đuričin je ponovo dobila Zlatni ćuran za životno delo na istom festivalu u Jagodini, potvrđujući njen trajni doprinos ovoj umetničkoj formi.

Zlatna medalja za zasluge, koju je primila 2017. godine povodom Dana državnosti Republike Srbije, dodatno potvrđuje njenu važnost i cenjenost u nacionalnom kontekstu. Ova nagrada slavi njene izuzetne zasluge i uticaj u oblasti kulture i umetnosti u Srbiji.

Lični život

Rada Đuričin je bila udata za dr Dragoslava Popovića, uglednog profesora nuklearne fizike na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu. Profesor Popović bio je na čelu grupe naučnika u Institutu za nuklearne nauke u Vinči, koji su 1958. godine bili izloženi ozbiljnom nuklearnom incidentu. Ovaj događaj, poznat kao nuklearna nesreća u Vinči, dogodio se 15. oktobra, kada je došlo do curenja radioaktivnog materijala iz prvog jugoslovenskog nuklearnog reaktora. Nakon incidenta, Dragoslav i njegovi kolege su poslati na lečenje u Kliniku “Kiri” u Parizu, gde su bili pod nadzorom jugoslovenske tajne policije.

Dragoslav je bio zapažen i po tome što je imao znanje potrebno za izradu atomske bombe, ali je takav korak nikada nije preduzeo. Njegov naučni rad i moralne odluke imali su veliki uticaj ne samo na njegov profesionalni put, već i na percepciju javnosti. Dragoslav Popović preminuo je 2013. godine.

Rada i Dragoslav imali su jednog sina, Radana, koji je takođe kročio u svet filma, ali kao snimatelj. Radan je bio poznat po radu na filmovima kao što su “Crni bombarder” i “Balkanska pravila”. Od sredine devedesetih godina živi i radi u Los Anđelesu, gde je upoznao svoju suprugu Draganu s kojom ima dvoje dece.

Priča o Đuričinovima je privukla pažnju filmskih stvaralaca, pa je tako njihov životni put delimično oslikan u filmu “Čuvari formule” Dragana Bjelogrlića, gde lik Dragoslava tumači Radivoje Raša Bukvić. Rada Đuričin je preminula 4. septembra 2024. godine u Beogradu.

FAQ – najčešće postavljana pitanja

• Ko je bila Rada Đuričin? Rada Đuričin bila je istaknuta srpska glumica poznata po svojim brojnim ulogama u pozorištu, filmu i televiziji. Rođena je u Vršcu i imala je dugu i plodonosnu karijeru u Jugoslovenskom dramskom pozorištu.
• Kada je Rada Đuričin započela svoju glumačku karijeru? Njena glumačka karijera započela je 1958. godine ulogom u predstavi “Dnevnik Ane Frank” u Narodnom pozorištu u Beogradu.
• Koje knjige je napisala Rada Đuričin? Rada Đuričin je autorka knjiga “Tajna crne ruke: dnevnik jedne glumice” i “Moje monodrame”, koje odražavaju njene lične i profesionalne iskustva.
• Koje su najznačajnije nagrade koje je dobila Rada Đuričin? Tokom svoje karijere, Đuričin je primila mnoge nagrade, uključujući Zlatni ćuran za životno delo i Vukovu nagradu za doprinos kulturi i naučnom radu u Srbiji.
• Da li je Rada Đuričin bila udata i ima li dece? Bila je udata za dr. Dragoslava Popovića, profesora nuklearne fizike, s kojim je imala sina Radana, koji je poznat kao filmski snimatelj.

Za kraj

Rada Đuričin ostavila je neizbrisiv trag u srpskom pozorištu i filmu, oplemenjujući kulturu svojim talentom i posvećenošću. Njena sposobnost da dočara složene likove donela joj je brojna priznanja i ljubav publike. Kao pisac i prevodilac, obogatila je srpsku književnost, a kao ličnost inspirisala mnoge. Njeno nasleđe u umetnosti i kulturi ostaje trajno, potvrđujući njenu ulogu kao jedne od najznačajnijih figura u istoriji srpskog glumišta. Rada Đuričin će ostati upamćena kao ikona, čija dela i dalje žive kroz generacije.

Spoljne reference:

• Rada Đuričin vikipedija

Filmografija

• “Osma vrata” (1959) — Žena u crnini
• “Dnevnik Ane Frank” (1959)

1960 – e

• “Eks Gertrude Schultz” (1960)
• “Rođendan u studiju” (1960)
• “Detelina sa tri lista” (1963)
• “Ono more” (1965)
• “Daktilografi” (TV, 1965) — Silvija
• “Dani iskušenja” (1965) — Neda Hristova
• “Nikad se ne zna” (1967)
• “Honorarni kralj” (kratki film, 1967)
• “Braća i sestre” (TV, 1967) — sestra Agnes
• “Dvadesetpeti sat” (1967) — Juliška
• “Letovi koji se pamte” (1967)
• “Bomba u 10 i 10” (1967) — Pija
• “Stan” (1968) — Ona
• “Naši sinovi” (1968)
• “Unakrsna vatra” (1968)
• “Slepi miš” (TV, 1968) — Alexova devojka
• “Opatija i komesar” (1968) — Sestra Lucija
• “Golubovići” (1969)
• “Obična priča” (1969)
• “Frak iz Abacije” (1969)
• “Čudesan svet Horasa Forda” (1969)

1970 – e

• “Deset zapovesti” (1970) — Snjeska, Bokchetova kći
• “The Twelve Chairs” (1970)
• “Selo bez seljaka” (TV serija, 1972)
• “Smeh sa scene: Jugoslovensko dramsko pozorište” (1972)
• “Zločin i kazna” (1972) — Avdotja Romanovna Raskoljnikova
• “Buba u uhu” (1972) — Rejmond Sandebiz
• “Parlog” (1974)
• “Sunce te čuva” (1975)
• “Čast mi je pozvati vas” (1976) — Rada
• “Pohvala svetu” (1976)
• “Vuci i ovce” (1976)
• “Vasa Železnova” (1977)
• “Kako upokojiti vampira” (1977) — Valja
• “Jedini dan” (TV serija, 1978)

1980 – e

• “Vruć vetar” (1980) — sudija
• “Mačor na usijanom limenom krovu” (1982) — Pajina bivša žena
• “Majka Vukosava piše govor” (1983) — Vukosava, majka
• “Kraj vikenda” (1985)
• “Neozbiljni Branislav Nušić” (1986) — tužilac
• “I to se zove sreća” (1987) — Vera
• “Roman o Londonu” (serija, 1988) — Patriša Krilov
• “The Fortunate Pilgrim” (1988) — Tereza
• “Iskušavanje đavola” (1989) — Jelkina majka
• “Najbolji” (1989) — Mejrina majka
• “Bunker Palace Hôtel” (1989)

1990 – e

• “Jastuk groba mog” (1990)
• “Razgovor na onom svetu između Makijavelija i Monteskejea” (1990) — Nikolo Makijaveli
• “Gospođa Kolontaj” (1996) — Aleksandra Mihailovna Kolontaj
• “Kabare 011” (1997)
• “Balkanska pravila” (1997) — monahinja
• “Desanka” (1999) — Desanka Maksimović

2000 – e

• “Budi fin” (2001)
• “Jesen stiže, dunjo moja” (2004) — Savina majka
• “Idealne veze” (2005) — gospođa Kazimirović
• “Sinovci” (2006) — Vukašinova majka
• “Konji vrani” (2007)
• “Naša mala klinika” (2007)
• “Vratiće se rode” (2007-2008) — Marinina majka
• “Selo gori, a baba se češlja” (TV serija, 2008) — Živka
• “Hitna pomoć” (2009)
• “Gorki plodovi” (2009)
• “Zauvek mlad” (TV serija, 2009) — Ivanina tetka
• “Selo gori… i tako” (2009) — Živka
• “Jesen stiže, dunjo moja” (TV serija, 2009) — Savina majka

2010 – e

• “Žena sa slomljenim nosem” (2010) — Dragica
• “Selo gori, a baba se češlja” (TV serija, 2008-2010) — Živka
• “Miris kiše na Balkanu” (TV serija, 2011) — Nastoijnica zgrade
• “Ime: Dobrica, prezime: nepoznato” (2016) — Mila
• “Povratak” (2017) — Slavica
• “Vojna akademija” (2018) — Ružica
• “Pet” (2018) — Marta, Simina žena
• “Žmurke” (2019) — Angelina

2020 – e

• “Prolećna pesma” (2021) — Baka
• “Tajne vinove loze” (2022) — Gordana Nedeljković
• “Radio Mileva” (2022) — tetka Banja