25. avgusta 1955. godine u Šapcu rođen je Branislav Lečić. Ovaj srpski glumac, reditelj i televizijska zvezda sada živi i radi u Beogradu. Njegovo porodično poreklo je izuzetno: njegov deda Ivan je migrirao iz Kosjerića u Valjevo gde je postao kovač; gde mu je otac Aleksandar rođen, a majka poreklom sa Cera. Tako se može reći da je istorija predaka Branislava Lečića zaista izuzetna!
Život
Branislav je mnoge dane provodio na Ceru, čuvajući stoku i igrajući se sa drugom decom. Tokom detinjstva uvek je bio pomalo usamljen jer nije imao braće i sestara – tako je tražio utehu u pogrešnoj grupi prijatelja koji nisu bili pravi i od poverenja. Kao veoma aktivan i energičan mladić, Branislav se bavio raznim sportovima kao što su fudbal, košarka, rukomet, pa čak i borilačke veštine; Najviše ga je zanimao džudo, ali je u karateu na kraju zaista zablistao!
Zajedno sa majstorom Tomom Kojićem formirali su „Napredak“, a Branislav je nedugo zatim samo tri dana nakon dolaska osvojio najviši rang! Bio je strastveni motociklista i neverovatno je uspeo da izbegne velike sudare i povrede u više navrata. Roditelji mu se razvode kada je imao petnaest godina, a on odlučuje je da ostane sa majkom koja je po zanimanju bila krojačica. Iako je u početku ciljao na gimnaziju, Branislav je na kraju upisao tehnički fakultet zbog boljih mogućnosti da se pronađe posao u tadašnje vreme.
Njegov učitelj književnosti prepoznje je njegov potencijal i ohrabruje ga da uzme u ruke Njegošev „Gorski vijenac“, koji je nakon recitovanja na školskoj priredbi izazvao veliko divljenje svih prisutnih ljudi. Kada je Branislav stigao u Beograd, bio je spreman da upiše diplomu mašinskog inženjera. Ali kada je čuo da se najlepše dame upisuju na Fakultet dramskih umetnosti (FDU), njegovi planovi su se naglo promenili! Na prijemnom ispitu prima ga profesor Minja Dedić nakon što ga je čuo kako recituje zadivljujuću ljubavnu pesmu. Njegovu klasu činili su glumci poput Danice Maksimović, Sonje Knežević i Envera Petrovci koji su svi studirali uz Branislava.
Na prvoj godini fakulteta, Branislav vredno radio, ali zatim na drugoj izostaje sa predavanja sa jednim novonastalim zacrtanim ciljem – da se ispiše. Profesor Dedić ovo prepoznaje kao samo lošu fazu i ne shvata ga ozbiljno. Branislav se na kraju predomišlja i vraća na pravi put. 1978. godine Branislav diplomira! On jednog dana na planini Kopaonik upoznaje osamnaestogodišnju Ivanu Vujadinović koja ga je istog trena oborila s nogu; bila je to ljubav na prvi pogled sa obe strane.
1994. godine, nakon što su zbog razlike u godinama tražili dozvolu patrijarha Pavla, Branislav i Ivana su se venčali na crkvenom venčanju. Dve godine kasnije su dočekali sina Ivana, a potom i ćerku Anu 1998. Ali, nažalost, njihov brak je okončan 2007. godine kada su se pojavile vesti da je Ivana navodno prevarila Branislava sa mladim stjuardom. Tada on u klubu Santo Domingo upoznaje Ninu Radulović – trideset i jednu godinu mlađu od njega, pre nego što ju je na kraju predstavio kao svoju posebnu osobu, iako su to do danas skrivali privatni život od pogleda javnosti.
U oktobru 2010. godine, kada su otkrili da čekaju dete, Nina i Branislav su otkrili svetu svoju vezu. Uprkos prvobitnom neodobravanju njenog oca koji je verovao da je to društveno neprikladno, on je popustio jer je sreća njegove ćerke bila od veće važnosti ne ko šta misli.
U novembru 2016. Nina i Branislav su obavestili časopis „Hello” da se rastaju zbog sve veće udaljenosti. Na sreću, uprkos razdvojenosti, pristali su da ostanu prijateljski nastrojeni zbog svog sina Lava. Do kraja godine, sporazum o razvodu je finaliziran – počelo je novo poglavlje za obe strane.
U februaru 2017. godine par se zakonski razveo i Nina je dobila primarno starateljstvo nad njihovim sinom, kao i potpuno vlasništvo nad stanom na Dedinju vrednom oko 260 hiljada evra. Pored toga, Branislav je bio u obavezi da plaća alimentaciju u iznosu od 350 evra mesečno.
Optužbe za silovanje
Tokom intervjua za „Insajder” u martu 2021., glumica Danijela Stajnfeld otkrila je da ju je seksualno napao neko sa značajne pozicije u filmskoj industriji pre nego što je migrirala u Ameriku. Više javno tužilaštvo je pokrenulo postupak, a tokom ovog zasedanja Štajnfeldova je razotkrila izvršioca ovog dela kao Branislava Lečića; nakon čega je javnost ostala zapanjena.
Glumac Lečić je u prvoj izjavi medijima rekao da ne može da komentariše ovako delikatnu stvar dok ne dobije zvanično obaveštenje iz Tužilaštva. Međutim, dve nedelje kasnije Merima Isaković je javno izjavila da ju je Lečić seksualno zlostavljao kada je imala 18 godina. Nakon toga, Lečićev PR tim je objavio poruku u kojoj se navode „navodi u medijima“ i njihov posljedični uticaj na njegovo zdravlje kao razloge zašto neće davati nikakve javne izjave čija je priroda u ovom trenutku nejasna.
Sredinom jula 2021. godine Više javno tužilaštvo u Beogradu odlučilo je da odustane od optužbi protiv njega od strane glumice Danijele Štajnfeld za silovanje. Razlog koji su oni naveli je da nije bilo osnova za sumnju da je počinjeno krivično delo ili neko drugo krivično delo koje se istražuje.
Božo Prelević, Danijelin advokat, izjavio je da namerava da se usprotivi presudi Tužilaštva. Lečićev pravni tim je dalje u saopštenju naveo da odbacivanje krivične prijave vide kao nepravdu koja tek treba da se ispravi. Pored toga, istakli su i postojanje nespornih dokaza koji dokazuju da Branislav Lečić nije bio umešan u navode gospođe Štajnfeld i koje državni organi do sada nisu izneli u javnost.
Lečić se u novembru 2021. godine obratio javnosti prvom izjavom o optužbama za napad na njega. Tom prilikom je izjavio da nije bilo šanse da siluje Danijelu Štajnfeld jer se tog dana nisu ni sreli. Na ovaj odgovor Danijela je uzvratila „Srbija će čuti nove snimke“. To je izazvalo medijsko praćenje i spekulacije o daljim dokazima protiv Lečića. Nakon toga, glumac je tvrdio da je njena reakcija „verovatno zbog straha“, pre nego što je prešla na tvrdnju da Lečić ne može da je tuži zbog saznanja da je poraz na sudu neizbežan – videvši kako se zaista dogodilo silovanje.
Branislav Lečić je izjavio da je tužilaštvo zanemarilo i potkopalo značajan broj dokaza. Takođe je otkrio da je u decembru 2016. pomagao Steifeldovoj u njenom filmskom scenariju stvarajući dijalog između muškog seksualno uznemiravajućeg ženskog lika, međutim ona je odlučila da glumi i žrtvu i nasilnika, što je on odbio. On je tvrdio da je Steifeld ovaj snimak zloupotrebila iz zlonamernih razloga.
Karijera
Branislav je cenjeni profesor i prodekan za razvoj na Akademiji likovnih umetnosti i multimedije u Beogradu. Osnivač je i edukativnog centra „Lekart“, gde je predsedavajući odeljenja za glumačko-režiteljski program. Njegova druga supruga Nina, koja je držala predavanja o medijskoj produkciji pre njihovog razvoda, nažalost je otpuštena sa položaja nakon razvoda braka.
Lečić je ponosni ambasador fondacije Tijana Jurić, organizacije koja čuva sećanje na Tijanu nakon njene tragedije. On i Tijanin otac su zajedno radili na usvajanju “Tijaninog zakona”, koji zahteva da policajci počnu da tragaju za nestalim detetom odmah kada se prijavi. U znak sećanja kako na ovu osobu tako i na njihov zajednički cilj, oni su 2015. i 2016. godine bili domaćini festivala „Glas anđela – Tijana Jurić“ na Bajmoku – mestu odakle je odvedena pre svih tih godina.
Branislav je u jesen 2015. godine učestvovao u karting trci u korist „Blic fondacije“ i njihove misije pomoći deci. Posle osvojenog prvog mesta za ovaj cilj prikupljeno je 101 hiljada dinara. Kasnije te godine odazivao se na pozive građana u okviru još jedne humanitarne akcije; sav prikupljen novac bio je namijenjen isključivo djeci sa rijetkim genetskim bolestima u Republici Srpskoj. Branislav je do marta 2021. godine ponosno obavljao funkciju ambasadora Fondacije „Tijana Jurić” – do nedavnog isključenja zbog optužbi koleginice Danijele Štajnfeld u vezi sa optužbama za silovanje protiv njega.
Rana karijera
Branislav Lečić je 1997. godine biva u centru pažnje svojim filmskim debijem u filmu Gorana Markovića „Specijalno vaspitanje”. Film osvaja brojne nagrade na Festivalu jugoslovenskog filma u Puli i Zlatni dukat festivala u Manhajmu. Njegov zadivljujući portret Fikreta – pojedinca na pogrešnoj strani pravde – pružio mu je priznanje koje je u velikoj meri oblikovalo njegov budući put u karijeri.
Godine 1986. igrao je u TV seriji “Sivi dom” i sarađivao sa renomiranim srpskim pozorišnim glumcima kao što su Dragan Nikolić, Bata Živojinović, Miša Janketić i drugi. Da bi se što bolje pripremio za svoju ulogu, posetio je Kazneno-popravni zavod za decu i omladinu u Kruševcu kako bi upoznao neke od njegovih stvarnih stanovnika. Poprimio je lik crnog delinkventa koji je stalno dobijao kazne od učitelja u tom domu.
Zbog svoje fizičke snage bez premca, mnoge od zahtevnih scena u „Boju na Kosovu“ sam je izveo; međutim, za vratolomije poput skakanja sa mosta ili prevrtanja automobila, korišćeni su dvojnici. Iako nije bio dobro plaćen, Zdravko Šotra ga je postavio za Bajazita i još uvek veruje da je ovaj film iz 1989. jedno od njegovih najboljih dela zbog solidne timske dinamike.
Kako se Jugoslavija bližila raspadu, popularna SFRJ serija “Aleksa Šantić” emitovana je 1992. godine. Branislav je igrao glavnu ulogu i od tada je smatra svojom omiljenom ulogom. Nažalost, zbog ratnih uslova, poslednja epizoda nikada nije prikazana, pa je snimljen i nastavak filma pod nazivom „Moj brat Aleksa Šantić“ koji je umesto nje uključivao sve nedostajuće scene. Pored toga, te godine je imao i glavne uloge u dva filma – „Bulevar revolucije“ i „Prvi put sa ocem na jutrenje“ – oba su postala veoma cenjena uspešna.
Lečić je 2003. godine dobio jednu od najvažnijih uloga u karijeri u filmu „Profesionalac“. Zatim je nastavio da demonstrira svoje glumačko umeće glumeći kapetana Tasića u mega-hitu iz 2009. godine „Sveti Đorđe ubija aždahu“. Svakog jutra pre početka snimanja ovog projekta, Lečić bi se pojavio na setu u uniformi i ponudio pivo i cigarete svim glumcima koji su igrali njegove vojnike.
Da bi proširio ovu posvećenost pomaganju drugima, kasnije te iste godine Lečić se obavezao da sa svrhom vodi emisiju pod nazivom „Javni konkurs“ – koja je imala za cilj da u roku od godinu dana zaposli preko pedeset članova iz publike izabranih nezaposlenih lica!
Sledeće godine Lečić je počeo da vodi „Idealni profil“, emisiju u kojoj će se takmičiti i oni koji traže posao. Tada mu je ponuđena prilika da se pridruži trećoj sezoni ‘Farme’, ali je odbio ovaj poziv.
Tokom 2011. počeo je da snima film ‘Zmajev pangalosi’ i glumi profesora Rajicu koji je kažnjavao svoje đake; međutim produkcija je zaustavljena zbog nedovoljnih finansijskih sredstava. Nina i Branislav su u decembru u Belom dvoru uručili priznanja onima koji su te godine ostavili utisak iz časopisa Hello. 2012. godine počela je produkcija „Vojne akademije“ i Lečić je izabran za glavnu ulogu.
Opširno je razgovarao sa Mladenom Vurunom da bi stekao dalji uvid u njegov karakter; Neprocenjivi saveti general-majora Vuruna oblikovali su glumčevu predstavu u ovoj seriji. Dalje, godinu dana kasnije preuzeo je još jednu ulogu – Stenlija, imigranta koji je želeo da pokrene restoran u Beogradu – na “Zvezdari”.
Nagrade
- Nagrada za najbolje glumačko ostvarenje na „Prvom Međunarodnom festivalu glumaca“ u Nikšiću 2001. godine;
- Nagrada za učešće na 14. Mediteranskom festivalu u Italiji 2001. godine;
- Nagrada za glumu za ulogu profesora na festivalu „Borini pozorišni dani“ 2001. godine;
- Dobitnik četiru Godišnje nagrade JDP-a; Sterijina nagrada;
- Nagrada car Konstantin; Zlatna Arena;
- Nagrada za najboljeg radio-glumca za drame o Milošu Crnjanskom i Petru Petroviću Njegošu.