Siniša Mihajlović sport

Ko je bio Siniša Mihajlović?

Siniša Mihajlović bio je poznati srpski fudbaler i trener. On je započeo svoju fudbalsku karijeru kao levo krilo, ali je kasnije postao poznat kao odbrambeni igrač u Italiji. Za reprezentaciju Jugoslavije je odigrao 63 meča i postigao 10 golova, učestvujući na Svetskom prvenstvu 1998. i Evropskom prvenstvu 2000. Godine.

Ovaj članak će istražiti život i karijeru Siniše Mihajlovića, od fudbalskih terena do trenerskih klupa, ističući njegovu neizmernu hrabrost u suočavanju s najtežim izazovima. Siniša Mihajlović će ostati u sećanju kao sportski heroj i izvor inspiracije za mnoge.

Siniša Mihajlović: Rani život i obrazovanje

Rođen je 20. februara 1969. u Vukovaru, u skromnoj porodici. Njegov otac, Bogdan, radio je kao vozač kamiona, dok je majka Viktorija svoj život posvetila radu u fabrici obuće i gume. Siniša je imao brata mlađeg četiri godine, Dražena, s kojim je delio svoje dečačke avanture.

Detinjstvo Siniše Mihajlovića nije bilo obilježeno ranim talentom za fudbal. Naprotiv, iako je bio skoro odličan đak u srednjoj medicinskoj školi, česte odsutnosti sa časova zbog fudbala su mu stvorile problem. Najkritičniji trenutak bio je kada je pao na popravnom ispitu iz matematike. Taj neuspeh, uz njegov strah od matematike, naterao ga je da se preusmeri i upiše srednju obućarsku školu.

Iako je ovo delovalo kao izazov na prvi pogled, to je bio ključan korak u Mihajlovićevom životu. Njegova posvećenost fudbalu nije jenjavala, čak i dok je učio zanat obućara. Taj period formirao je njegovu karakterističnu upornost i borbeni duh, koji će kasnije postati njegovo obeležje na fudbalskim terenima.

Siniša Mihajlović: Početak fudbalske karijere

Siniša Mihajlović karijeru je započeo u lokalnom fudbalskom klubu Borovo, gde je prošao sve mlađe kategorije.

Njegov trenerski put započeo je kao levo krilo, ali je kasnije prešao u odbranu i tamo ostvario izvanredan uspeh. Debitovao je za prvi tim Borova 1986. godine sa samo 17 godina. Taj debi dogodio se u meču protiv Šparte u Belom Manastiru, a Mihajlović je tada postigao gol u utakmici koja je završila nerešenim rezultatom 1:1. Prva plata koju je dobio kao profesionalni fudbaler iznosila je 500 švajcarskih franaka.

Mihajlović je brzo privukao pažnju svojim izvanrednim veštinama i posvećenošću fudbalu. Igrao je za reprezentaciju Socijalističke Republike Hrvatske u mlađim kategorijama, gde je dodatno razvijao svoj talenat.

Krajem proleća 1987. godine, Dinamo iz Zagreba iskazao je veliki interes za Mihajlovića. Treneri Josip Kuže i Ćiro Blažević primetili su njegov potencijal i ponudili mu priliku da igra za Dinamo na turniru u Nemačkoj. Mihajlović je na tom turniru briljirao i proglašen je za najboljeg igrača. Iako transfer u Dinamo nije realizovan, Mihajlović je odigrao nekoliko utakmica za ovaj klub.

Ovo su bili počeci Mihajlovićeve uspešne fudbalske karijere, koja će kasnije dostići vrhunac kako na terenu, tako i u trenerskoj ulozi.

Siniša Mihajlović: Fudbalska karijera

Kroz različite klubove i lige širom Evrope, Mihajlović je demonstrirao svoj talenat i strast prema igri. Evo pregleda klubova kroz koje je prošao tokom svoje igračke karijere:

Vojvodina (1988-1990) 

Mihajlović je započeo svoju seniorsku karijeru u Vojvodini 1988. godine. Brzo je postao standardni član tima i doprineo osvajanju titule šampiona 1988/89. Sezonu je obeležio svojim golom protiv Hajduka udarcem iz velike udaljenosti.

Crvena zvezda (1990-1992)

Nakon uspešnog perioda u Vojvodini, Mihajlović se pridružio Crvenoj zvezdi 1990. godine. Ovde je igrao sa izuzetnim fudbalerima kao što su Dejan Savićević i Robert Prosinečki. Osvojio je titulu sa Crvenom zvezdom i postao poznat po svom spektakularnom golu iz slobodnog udarca protiv Bajern Minhena u polufinalu Kupa evropskih šampiona.

Roma (1992-1994) 

Siniša je prešao u italijansku Romu 1992. godine. Iako je brzo postao ključni igrač, klub nije postigao očekivane rezultate. Mihajlović je igrao i u Kupu UEFA, gde je postigao značajan gol iz slobodnog udarca.

Sampdoria (1994-1998) 

Tokom letnjeg prelaznog roka 1994. godine, Mihajlović je prešao u Sampdoriju. Ovde je postao deo trećeplasiranog tima Serije A i osvajača Kupa Italije.

Lazio (1998-2004) 

Mihajlović je prešao u Lacio 1998. godine i osvojio nekoliko prestižnih trofeja, uključujući Seriju A i Kup Italije. Tokom svog vremena u Laciou, postao je poznat po svojim slobodnim udarcima i impresivnim golovima.

Inter (2004-2006) 

Mihajlović je završio svoju igračku karijeru u Interu 2006. godine. Iako je bio stariji od većine svojih saigrača, doprineo je osvajanju titule Serije A, Kupa i Superkupa Italije.

Reprezentacija

Pored svoje uspešne klupske karijere, Siniša Mihajlović ostavio je značajan trag i u reprezentativnom dresu. Njegova predanost i veštine na terenu činile su ga ključnim igračem za nekoliko generacija reprezentacije bivše Jugoslavije. Evo pregleda Mihajlovićeve reprezentativne karijere:

Mlađe kategorije 

Mihajlović je započeo svoju reprezentativnu karijeru igrajući za mlađe kategorije Jugoslavije. Istakao se na Evropskom prvenstvu za igrače do 21 godine 1990. godine, gde je zajedno sa svojim timom osvojio drugo mesto.

SFR Jugoslavija 

Debitovao je za seniorsku reprezentaciju SFR Jugoslavije 16. maja 1991. godine u kvalifikacionoj utakmici za Evropsko prvenstvo 1992. protiv selekcije Farskih Ostrva u Beogradu. Nakon raspada SFR Jugoslavije, nastavio je da igra za reprezentaciju Savezne Republike Jugoslavije (SR Jugoslavija).

Svetsko Prvenstvo 1998. i Evropsko Prvenstvo 2000

Mihajlović je bio deo tima na Svetskom prvenstvu 1998. u Francuskoj, gde je odigrao četiri utakmice. Takođe, bio je ključni igrač na Evropskom prvenstvu 2000. u Belgiji i Holandiji, gde je odigrao tri utakmice.

Poslednji meč 

Poslednji meč za reprezentaciju, koja je tada bila Srbija i Crna Gora, odigrao je 7. juna 2003. u kvalifikacionoj utakmici za Evropsko prvenstvo 2004. protiv selekcije Finske u Helsinkiju. Ukupno je za reprezentacije SFR Jugoslavije, SR Jugoslavije i SCG odigrao 63 utakmice i postigao 10 golova.

Siniša Mihajlović: Trenerska karijera

Siniša Mihajlović ima bogatu trenersku karijeru u Italiji i drugim klubovima. Evo pregleda njegove karijere kao trenera:

• Bolonja (2008-2009): Mihajlović je preuzeo Bolonju u novembru 2008. godine. Klub je tada imao samo dve pobede i nalazio se na 19. poziciji na tabeli italijanskog prvenstva. Iako je započeo svoj trenerski mandat porazom od Rome, Mihajlović je pokazao potencijal i ostvario nekoliko važnih pobeda tokom sezone.
• Kataniјa (2009-2010): U decembru 2009. godine, Mihajlović je preuzeo Kataniјu koja se nalazila u zoni ispadanja. Iako je izgubio svoj debi meč, već u sledećem meču je pobedio slavni Juventus. Tokom svoje vladavine, ostvario je nekoliko značajnih pobeda.
• Fiorentina (2010-2011): Nakon Kataniјe, Mihajlović je bio povezan sa Fiorentinom. Ovde je ostao gotovo jednu i po sezonu, gde je postigao solidne rezultate.
• Srbija (2012-2013): Postavljen je za selektora fudbalske reprezentacije Srbije u maju 2012. godine. Međutim, pod njegovim vođstvom, Srbija se nije uspela kvalifikovati za Svetsko prvenstvo 2014. u Brazilu.
• Milan (2015-2016): Postao je trener Milana u junu 2015. godine. Iako je uspeo da odvede Milan do finala italijanskog Kupa, njegov mandat na klupi Milana nije trajao dugo i otpušten je u aprilu 2016. godine.
• Torino (2016-2018): Mihajlović je postao trener Torina u maju 2016. godine. Međutim, napustio je klub u januaru 2018. godine nakon niza loših rezultata.
• Sporting Lisabon (2018): Kratko je bio trener Sportinga u junu 2018. godine, ali je dobio otkaz samo devet dana kasnije zbog sukoba sa čelnicima kluba.
• Povratak u Bolonju (2019-2022): Mihajlović se vratio u Bolonju u januaru 2019. godine. Međutim, nakon loših rezultata u sezoni 2022/2023, Bolonja ga je otpustila u septembru 2022. Godine.

Siniša Mihajlović: Lični život

Siniša Mihajlović ima interesantan porodični život i bogatu porodicu. Oženjen je italijanskom voditeljkom Arijanom, sa kojom ima petoro dece. Građanski brak su sklopili 1996. godine u Rimu, a ponovo su se venčali 2005. godine u manastiru u Sremskim Karlovcima, Srbija.

Za vreme svog venčanja, Ariana i Siniša su na pozivnicama napisali da ne žele poklone, već da bi preferirale da gosti pomognu Domu za nezbrinutu decu u Dečjem selu u Sremskim Karlovcima, što svakako pokazuje njihovu društvenu angažovanost i dobrotvorne aktivnosti.

Porodica Mihajlović ima petoro dece, uključujući ćerke Viktoriju i Virđiniju, koje su bile učesnice italijanskog rijaliti programa “Ostrvo poznatih,” kao i sinove Miroslava, Dušana i Nikolu. Porodica takođe uključuje i vanbračnog sina Marka.

Siniša Mihajlović je postao počasni građanin Bolonje u decembru 2019. godine, što je priznanje za njegov doprinos i angažovanost u tom italijanskom gradu.

Kraj života i sećanje

Siniša Mihajlović preminuo je 16. decembra 2022. godine nakon duge i teške bolesti. Sahranjen je na groblju Campo Verano u Rimu 19. decembra 2022. godine.

Takođe, posthumno mu je dodeljen Orden Republike Srpske sa zlatnim vencem. Orden je uručen Sinišinoj majci Viktoriji Mihajlović od strane predsednika Republike Srpske, Milorada Dodika. Ovo visoko priznanje predstavlja počast za Sinišin doprinos sportu i društvu, i duboko poštovanje prema njegovoj ličnosti.

Siniša Mihajlović će ostati upamćen kao jedan od najcenjenijih fudbalskih profesionalaca iz Srbije i Italije, kako zbog svojih sportskih dostignuća, tako i zbog hrabrosti i upornosti koju je pokazao u borbi protiv teške bolesti. Njegovo nasleđe će živeti kroz sećanja na njegove uspehe i ljudske vrednosti koje je promovisao tokom svoje karijere.

Pročitajte: Peđa Mijatović – Biografija