Gibonni muzika

Gibonni

Ko je Gibonni?

Zlatan Stipišić, poznatiji kao Gibonni, jedan je od najistaknutijih hrvatskih muzičara, čija karijera obuhvata više od tri decenije. Rođen u Splitu, Gibonni je postao sinonim za inovativnost i dubinu u muzičkom izrazu, spajajući rock, pop i elemente dalmatinske folk muzike. Njegove pesme, poznate po emotivnim tekstovima i melodičnosti, osvojile su srca publike širom Balkana. Gibonni nije samo muzičar; on je umetnik čiji rad transcendiruje granice žanrova, utičući na muzičku scenu regiona svojim jedinstvenim stilom i neospornim talentom. Njegov doprinos muzici na Balkanu ostaje neizbrisiv trag u kulturnom nasleđu ovog područja.

Rani život i obrazovanje

Zlatan Stipišić, poznatiji kao Gibonni, rođen je 13. avgusta 1968. godine u Splitu, u porodici sa bogatom muzičkom tradicijom. Njegova majka, Nataša Glinski (Glinsky), pevačica u crkvenom horu, upoznala je svog budućeg supruga, Ljubu Stipišića, dirigenta hora, tokom šezdesetih godina. Venčali su se 1966. godine i dobili ćerku Mirjam, a dve godine kasnije rođen je Zlatan.

Zlatanovi koreni su mešavina različitih kultura – njegov otac ima sicilijanske korene, dok je njegov deda s majčine strane bio sa Kavkaza i doselio se u Split nakon Oktobarske revolucije. Muzika je bila važan deo porodičnog nasleđa, s obzirom na to da su se muzikom bavili i njegov deda i pradeda.

Od malih nogu, Zlatan je pokazivao interesovanje za muziku. Već u osnovnoj školi počeo je da svira klavir i gitaru. Iako je kratko flertovao sa idejom da se bavi boksom, njegova prava strast bila je muzika. U osmom razredu osnovne škole osnovao je svoj prvi bend, odbacujući tradicionalne muzičke pravce poput klape i šansone, i umesto toga okrenuo se hevi metalu.

Zlatan je bio poznat po svom buntovničkom duhu – pustio je kosu, probušio uši i sa prijateljima tetovirao ime benda na potkolenici. Njegov interes za umetnost ga je odveo u Umetničku školu, gde je prvobitno studirao slikarstvo, ali se kasnije prebacio na kiparstvo zbog nedostatka talenta za slikanje. Međutim, muzika je bila njegova prava ljubav i već u trećem razredu srednje škole osnovao je bend Osmi putnik.

Zbog čestih svirki i putovanja sa bendom, Zlatan je često izostajao iz škole, što je rezultiralo velikim brojem neopravdanih časova. Ipak, uspeo je da maturira, iako mu je jedan od profesora rekao da za četiri decenije postojanja škole nisu imali goreg učenika. U detinjstvu su ga zvali Muco zbog mucanja, a nadimak Gibonni dobio je od moreplovca iz komšiluka.

Počeci u muzičkoj karijeri

Od 1985. godine, Zlatan Stipišić, poznatiji kao Gibonni, postao je pevač u sastavu Osmi putnik, gde je stekao umetnički nadimak Gibo. Osmi putnik je bio poznat po svom energičnom heavy metal zvuku, a Gibonnijev glas i karizma brzo su ga učinili prepoznatljivim na muzičkoj sceni. Njegovo vreme u Osmom putniku bilo je ključno za razvoj njegovog muzičkog identiteta i stila.

Nakon nekoliko godina sa Osmim putnikom, Gibonni prelazi u bosanskohercegovački heavy metal sastav Divlje jagode. Ovaj bend je već bio etabliran na sceni i poznat po svojim snažnim gitarističkim rifovima i melodičnim vokalima. Gibonnijev boravak u Divljim jagodama, iako kratak, bio je značajan korak u njegovoj karijeri, jer je proširio njegov muzički izraz i iskustvo.

Godine 1989., Gibonni odlazi u Berlin, gde nastavlja svoju muzičku karijeru. U Berlinu se pridružuje grupi V2. Sa V2, Gibonni je radio na albumu “Out to launch”. Iako je na albumu “Out to launch” zapravo pevao Ralf Dohanetz, Gibonnijevo iskustvo sa grupom V2 bilo je važno za njegov dalji umetnički razvoj. Boravak u Berlinu, gradu poznatom po svojoj bogatoj muzičkoj sceni, omogućio mu je da se upozna sa različitim muzičkim stilovima i kulturama, što je imalo značajan uticaj na njegovu kasniju solo karijeru.

Gibonni

Gibonni je jedan od najistaknutijih hrvatskih muzičara

Solo karijera

Nakon izdavanja svog prvog albuma “Sa mnom ili bez mene”, Gibonni doživljava preokret u karijeri koji će značajno uticati na njegovu budućnost. Ključni trenutak bio je kada je napisao pesmu “Cesarica” (Carica) za Olivera Dragojevića. Ova pesma je odmah postala hit, a Gibonni je postao traženi kompozitor čije su pesme redovno postajale uspešnice.

Album “Noina Arka” i himna Hrvatskog Olimpijskog Odbora

Na albumu “Noina arka” iz 1993. godine, Gibonni je uvrstio pesme poput “Zlatne godine”, napisane u saradnji sa Zrinkom Tutićem za istoimeni film, i “Mi smo prvaci”, koja je proglašena himnom Hrvatskog olimpijskog odbora. Album je takođe sadržao hitove kao što su “Nek se dijete zove kao ja”, “Dobri judi” i “Tebe nisam bio vrijedan”.

Formiranje sastava i albumi “Kruna od perja” i “Ruža vjetrova”

Gibonni je tada nastupao samostalno sa Brunom Kovačićem, a kasnije je okupio sastav koji je uključivao Bruna Kovačića, Renata Švorinića, Gordana Dorvaka i Josipa Andrića. Sa ovim sastavom, Gibonni je snimio dva albuma: “Kruna od perja” (1994.) i “Ruža vjetrova” (1997.).

Album “Judi, zviri i beštimje” i uspeh na tržištu

Album “Judi, zviri i beštimje”, objavljen 1999. godine, postao je najprodavaniji album u Hrvatskoj i Sloveniji, osvojivši sedam Porina. Na njemu su se našli hitovi kao što su “Činim pravu stvar”, “Projdi vilo” i “I ja ću budan sanjati”. Gibonni je tada bio na turneji po Hrvatskoj, Sloveniji i Bosni i Hercegovini, održavajući brojne velike koncerte.

Album “Mirakul” 

Gibonnijev album “Mirakul”, objavljen 2001. godine, brzo je postao najprodavaniji hrvatski album, sa prodajom od preko 60 000 primeraka u Hrvatskoj i Sloveniji. Album je dobio osam Porina i bio je praćen velikom turnejom.

Album “Unca fibre” i nastupi

Gibonni je 2006. godine izdao album “Unca fibre”, na kojem je ostvario saradnju sa Goranom Baretom i Mayom Azucenom u pesmi “Anđeo u tebi”. Album je bio praćen koncertima, uključujući i onaj na splitskim Gripama, gde je Gibonni prvi put izveo pesmu “Zavezanih očiju (evo me doma)” u duetu sa Mladenom Badovincem iz TBF-a.

Godine 2008., Gibonni započinje promociju albuma “Acoustic:Electric”, a turneja je bila osmišljena tako da nastupa u pet velikih gradova u malim prostorima i kazalištima. Na turneji su ga pratili Damir Urban, Goran Bare, Maya Azucena, Zorana Balov, klapa Iskon i Rashida. Tijekom turneje, izlazi Gibonnijev dokumentarni film “Anatomija Acoustic:Electric” u režiji Žare Batinovića.

Krajem 2009. godine, Gibonni izdaje singl “Žeđam”, koji najavljuje njegov osmi studijski album “Toleranca”. Album “Toleranca” je izdan  2010. godine i brzo dostiže platinastu nakladu, postavši najprodavaniji album te godine. Za “Tolerancu” Gibonni osvaja pet Porina.

Saradnja sa Oliverom Dragojevićem i album “Familija”

Godine 2016. izdaje novi studijski album “Familija”, na kojemu pjesme izvodi zajedno s Oliverom Dragojevićem. Album sadrži duete i obrade njihovih pesama, predstavljajući jedinstvenu saradnju dva velikana hrvatske muzičke scene.

Nagrade i priznanja

Gibonni, kao jedan od najistaknutijih hrvatskih muzičara, tokom svoje karijere osvojio je brojne nagrade i priznanja, potvrđujući svoj značajan doprinos hrvatskoj muzičkoj sceni. Njegova sposobnost da spaja različite muzičke žanrove i duboko emotivne tekstove donela mu je široko priznanje i poštovanje kako od publike, tako i od strane kritike.

Gibonni je rekorder po broju osvojenih nagrada Porin, prestižne hrvatske muzičke nagrade. Do sada je osvojio rekordnih 43 Porina, što uključuje nagrade za najbolji album, najbolju mušku vokalnu izvedbu, najbolju produkciju, kao i za hit godine. Ove nagrade su dokaz njegove izuzetne popularnosti i uticaja na hrvatsku muziku.

Njegovi albumi poput “Mirakula” i “Tolerance” nagrađeni su kao albumi godine, dok su pesme poput “Cesarice” i “Činim pravu stvar” postale neke od najcenjenijih u hrvatskoj popularnoj muzici. Gibonnijeva sposobnost da stvara muziku koja odjekuje kod širokog spektra slušalaca doprinela je njegovom statusu kao jednog od najvažnijih i najuticajnijih muzičara u regionu.

Pored Porina, Gibonni je dobitnik i drugih značajnih nagrada i priznanja, što dodatno potvrđuje njegovu umetničku vrednost i doprinos kulturi.

Gibonni i Oliver Dragojević

Gibonni i Oliver Dragojević na slici

Lični život

Iza scene, Gibonni je posvećen porodični čovek. Njegov lični život je ispunjen harmonijom i ljubavlju prema porodici. Oženjen je Sanjom, sa kojom deli život pun podrške i razumevanja. Sanja i Zlatan poznaju se od ranog detinjstva, što je doprinelo njihovoj snažnoj vezi i skladnom braku. Venčali su se u Zagrebu u malom krugu prijatelja i rodbine, stvarajući porodicu koja je postala primer skladnog porodičnog života na hrvatskoj javnoj sceni.

Imaju troje dece: ćerku Tanju, rođenu 1988. godine, koja je diplomirala dizajn na Arhitektonskom fakultetu u Zagrebu, i sinove Randa i Lorenca, rođene 1998. i 2005. godine. Njihova deca su odraz ljubavi i posvećenosti koju Sanja i Zlatan dele.

Bračni par Stipišić važi za jedan od najskladnijih u hrvatskom javnom životu. Za njihov privatni život ne vežu se skandali, a zahvaljujući poštovanju koje Gibonni uživa među novinarima, oni nisu česta meta hrvatskih tabloida. Njihov život odražava stabilnost, poštovanje i ljubav, što ih čini uzorom za mnoge.

Pored muzike, Gibonni se bavi i drugim aktivnostima. Njegov interes za umetnost i kulturu seže dalje od muzičke scene. On je poznat po svojoj ljubavi prema književnosti i slikarstvu, što se odražava i u njegovim tekstovima koji su često poetski i duboki. Gibonni takođe pokazuje interes za društvena pitanja i aktivno učestvuje u humanitarnom radu, što dodatno obogaćuje njegov vanmuzički život.

Humanitarni rad

Gibonni je poznat ne samo kao uspešan muzičar, već i kao osoba koja aktivno učestvuje u humanitarnom radu. Njegov doprinos humanitarnim aktivnostima je značajan i raznovrstan. Godine 2000., održao je veliki koncert na zagrebačkom stadionu Maksimir, koji je privukao preko 32 000 ljudi, pokazujući njegovu popularnost i uticaj.

Pored toga, Gibonni je osnovao fond za talentovanu decu bez roditelja, pokazujući svoju posvećenost pomaganju onima koji su u potrebi. Takođe je objavio knjigu pesama na Brailleovom pismu pod nazivom “Dvije duše”, čiji je prihod od prodaje bio namenjen slepim ljudima iz lokalne zajednice. Njegovo učešće u brojnim dobrotvornim aukcijama dodatno potvrđuje njegovu posvećenost humanitarnom radu.

Godine 2003., Zlatan Stipišić postao je UNICEF-ov ambasador dobre volje, što je dodatno učvrstilo njegovu ulogu u humanitarnim aktivnostima. Kao ambasador, angažovao se u različitim projektima, uključujući i snimanje spota za pomoć deci na Haitiju. U februaru 2010. godine, učestvovao je u velikom humanitarnom koncertu u splitskoj Spaladium Areni, gde je izveo pesme “Činim pravu stvar” i “Žeđam”, pokazujući svoju neprekidnu posvećenost humanitarnim ciljevima.

FAQ – najčešće postavljana pitanja

  • 1. Kada je Gibonni započeo svoju muzičku karijeru?
    Gibonni je svoju muzičku karijeru započeo sredinom 1980-ih kao pevač u sastavu Osmi putnik.
  • 2. Koja pesma je bila prekretnica u Gibonnijevoj karijeri?
    Pesma “Cesarica”, koju je napisao za Olivera Dragojevića, bila je prekretnica u njegovoj karijeri.
  • 3. Da li se Gibonni bavi humanitarnim radom?
    Da, Gibonni je aktivan u humanitarnom radu i ambasador je dobre volje UNICEF-a.
  • 4. Koliko dece ima Gibonni?
    Gibonni i njegova supruga Sanja imaju troje dece.
  • 5. Da li je Gibonni objavio knjigu?
    Da, objavio je knjigu pesama na Brailleovom pismu pod nazivom “Dvije duše”.

Za kraj

Gibonni, pravim imenom Zlatan Stipišić, predstavlja istaknutu figuru na hrvatskoj muzičkoj sceni, čija karijera obuhvata više od tri decenije izuzetnih dostignuća. Od ranih dana u heavy metal bendovima do statusa priznatog kantautora, Gibonni je ostavio neizbrisiv trag u muzici. Njegova sposobnost da spaja različite muzičke žanrove, zajedno sa emotivnim tekstovima, osvojila je srca publike širom regiona. Pored muzičkog uspeha, Gibonni je poznat i po svom humanitarnom radu, što dodatno doprinosi njegovom ugledu kao umetnika sa velikim srcem. Njegov privatni život, ispunjen ljubavlju i skladom, služi kao inspiracija mnogima.

Spoljne reference:

Diskografija

Osmi putnik

  • Ulična molitva – (Jugoton, 1986.)
  • Glasno, glasnije – (PGP RTB, 1987.)
  • Drage sestre moje… nije isto bubanj i harmonika – (PGP RTB, 1988.)

Solo albumi

  • 1991. – “Sa mnom ili bez mene”
  • 1993. – “Noina arka”
  • 1994. – “Kruna od perja”
  • 1996. – “Ruža vjetrova”
  • 1999. – “Judi, zviri i beštimje”
  • 2001. – “Mirakul”
  • 2006. – “Unca fibre (vodič za brodolomce i anđele čuvare)”
  • 2010. – “Toleranca”
  • 2012. – “20th Century Man”
  • 2016. – “Familija”
  • 2021. – “U po’ ure”

Singlovi

  • 1993. – “Zlatne godine / Zlatne godine (unplugged)”
  • 1993. – “Nek’ se dijete zove kao ja / Noina arka”
  • 2005. – “Sebi dovoljna”
  • 2006. – “Vrime da se pomirim sa svitom”
  • 2013. – “20th Century Man”

Kompilacije

  • 1999. – “24 karata ! 18 velikih (1991-1998)”
  • 2004. – “Kolekcija”
  • 2005. – “The Best Of Gibonni”
  • 2006. – “The Platinum Collection”
  • 2009. – “Gibonni, Dino Dvornik – The best Of”
  • 2009. – “Zlatne Godine – Live Collection & 2 Velika Hita”
  • 2010. – “Najljepše Ljubavne Pjesme”
  • 2013. – “20th Century Man & Live”
  • 2015. – “The Best Of Collection”

Koncertni albumi

  • 1996. – “Koncert”
  • 2007. – “Live Acoustic: Electric”
  • 2013. – “Live”