Vojislav Brajović film

Ko je Vojislav Brajović?

Vojislav Brajović je srpski pozorišni i televizijski glumac. Rođen je 11. maja 1949. godine u Valjevu. Njegova bogata karijera obuhvata različite umetničke sfere, ostavljajući neizbrisiv trag u srpskoj kulturi. Brajović je tokom decenija svojim talentom i strašću osvajao srca publike širom Balkana i daleko izvan njenih granica.

Ovaj članak će vas provesti kroz fascinantnu biografiju ovog umetnika, istražujući njegov rani život, karijeru u pozorištu, filmu i televiziji, kao i njegov angažman u kulturi i društvenom životu. Upoznaćemo se sa čovekom čija se uloga proteže daleko izvan svetala pozornice i filmskog platna. Vojislav Brajović nije samo glumac, već i kulturni fenomen koji je obogatio srpsku umetnost.

Rani život i obrazovanje

Vojislav Brajović, poznato ime u svetu srpske glume, rođen je 11. maja 1949. godine u malom gradu Valjevu. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u svom rodnom mestu, gde je već tada pokazivao izvanredan talenat za glumu.

Godine 1967, Vojislav Brajović upisao se na Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, na smeru za glumu. Njegova posvećenost i veštine brzo su ga istakle među kolegama, a 1971. godine je diplomirao.

Već od 1969. godine, postao je stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu, gde je svojim izvanrednim nastupima osvajao publiku i kritiku. Njegove interpretacije likova postale su sinonim za duboku povezanost sa ulogom.

Pozorišna karijera

Na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta, Brajović je oživeo brojne nezaboravne likove iz svetske i domaće književnosti. Njegova izvanredna interpretacija Žutilova u komadu “Rodoljupci”, Turnela u čuvenoj predstavi “Buba u uhu”, i Kneza Matamora u “Pozorišnim iluzijama”, ostavili su dubok utisak na publiku.

Brajović je igrao i u delima kao što su “Dnevnik o Čarnojeviću” i “Nije smrt biciklo (da ti ga ukradu)”, za koju je osvojio nagradu za glumca večeri na Glumačkim svečanostima “Milivoje Živanović” u Požarevcu. Njegova saradnja sa drugim pozorištima u Srbiji i Crnoj Gori obuhvatala je uloge u Zvezdara teatru, Ateljeu 212, Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu i Crnogorskom narodnom pozorištu.

Njegov doprinos pozorištu bio je izuzetan, a njegov neumorni rad na sceni obeležio je jedno od najsvetlijih poglavlja u istoriji srpskog teatra.

Filmska karijera

Tokom svoje karijere, Brajović je ostvario mnoge zapažene uloge koje su ostavile dubok trag u srpskoj kinematografiji i televiziji.

Jedan od njegovih najpoznatijih nastupa je u seriji “Otpisani” iz perioda 1974-1976, gde je igrao ulogu Tihog. Ova serija je postala kultna u bivšoj Jugoslaviji i donela mu je veliku popularnost. U komediji “Srećna porodica” iz 1979. godine, Brajović je imao jednu od glavnih uloga, dok je u istoj godini u komediji “Nacionalna klasa” tumačio lik Papija.

U biografskoj seriji “Vuk Karadžić” iz 1987. godine, pojavio se kao Leopold von Ranke, donoseći publici priču o jednom od najvažnijih srpskih pisaca i reformatora srpskog jezika. U popularnoj televizijskoj seriji “Bolji život”, emitovanoj od 1987. do 1988. godine, Brajović je tumačio lik Dušana Markovića Terminatora.

Njegova komična veština posebno dolazi do izražaja u filmovima “Tesna koža 2” i “Tesna koža 3” iz 1987. i 1988. godine, gde je briljirao u ulozi Đoleta – Džordža. U filmu “Braća po materi” iz 1988. godine, tumačio je ulogu inspektora, dok je u filmu “Boj na Kosovu” iz 1989. godine igrao ulogu Vuka Brankovića.

U televizijskoj seriji “Metla bez drške” iz 1991. godine, Brajović je igrao ulogu Srećkovića. Nastavio je svoj rad i u novijim projektima, kao što su serije “Senke nad Balkanom” od 2017. do 2020. godine i “Sinđelići” od 2013. do 2019. godine, gde je u obe serije tumačio ulogu Sretena Sinđelića.

Pored glume na malim ekranima, Brajović je ostvario značajne uloge i u pozorištu. Takođe, ima uspešnu karijeru kao filmski i televizijski glasovni glumac, pozajmljujući svoj glas različitim crtanim i animiranim likovima u filmovima poput “Ledeno doba” i “Priča o igračkama”. Svojim talentom i posvećenošću, Vojislav Brajović je postao neizostavni deo kulturnog nasleđa regiona.

Lični život

Vojislav Brajović je bio u braku sa svojom komšinicom Ljiljanom. Ova porodica je ubrzo postala bogatija za sina Vukotu i ćerku Iskru. Vukota je pokazao interesovanje za manekenstvo, ali je takođe eksperimentisao i sa glumom i pisanjem scenarija. S druge strane, Iskra je postala uspešna glumica, nastupajući u pozorištu i ostvarujući nekoliko zapaženih sporednih uloga na filmu i televiziji.

Međutim, brak između Voje i Ljiljane nije opstao, ali su oba roditelja ostala posvećena svojoj deci. Voja se kasnije venčao sa svojom koleginicom Milicom Mihajlović, koja je takođe uspešna glumica i članica poznate umetničke porodice Mihajlović.

Voja Brajović je imao značajnu političku ulogu u svojoj karijeri kroz svoju funkciju ministra kulture u Vladi Republike Srbije. Od 15. maja 2007. do 8. jula 2008. godine, obavljao je dužnost ministra kulture. Tokom svog mandata, Brajović se nije bavio politikom, već se posvetio kulturnom sektoru i naporima da se kultura vrati na mesto koje je davno izgubila.

Nagrade i priznanja

Voja Brajović može se pohvaliti impresivnim brojem prestižnih pozorišnih nagrada i priznanja tokom svoje bogate karijere. Ovde ćemo sumirati neke od najvažnijih priznanja koja je dobio:

• Glumac večeri na glumačkim svečanostima “Milivoje Živanović” u Požarevcu (2. april 2012): Voja Brajović je dobio ovu prestižnu nagradu za svoju izvanrednu ulogu Oca u predstavi “Nije smrt biciklo (da ti ga ukradu)”.
• “Dobričin prsten” (2009): Ova nagrada predstavlja najveće priznanje za životno delo u svetu glume u Srbiji.
• “Sterijina nagrada”: Brajović je osvojio “Sterijine nagrade” za svoje izuzetne uloge u predstavama “Šćepan Mali” i “Gorski vijenac”.
• “Nagrada Ardalion”: Osvojio je ovu nagradu za najbolju ulogu, uključujući i ulogu igumana Stefana u predstavi “Gorski vijenac” na Pozorišnom festivalu Užice.
• Nagrada grada Vršca za najbolju ulogu: Dva puta je nagrađen ovom prestižnom nagradom, prvo za ulogu Radovana III u predstavi “Radovan III” i zatim za ulogu kneza Vićenca u predstavi “Mera za meru” na festivalu Vršačka pozorišna jesen.
• Nagrada “Zlatna maska”: Osvojio je ovu nagradu za svoju izvanrednu ulogu Terzita u predstavi “Troil i Kresida” na internacionalnom pozorišnom festivalu u Ohridu.
• Statueta Ćuran za najbolje uloge: Brajović je nagrađen sa više statueta Ćuran za najbolje uloge, uključujući Vasa Vučurovića u predstavi “Mrešćenje šarana” na Danima komedije u Jagodini, kao i za ulogu Radovana III u predstavi “Radovan III” na istom festivalu.
• Nagrada Pavle Vuisić (2020): Ova prestižna nagrada potvrđuje Voju Brajovića kao jednog od najznačajnijih glumaca u srpskom pozorištu.

Voja Brajović je neosporno ostvario impresivnu karijeru u svetu glume, a njegovi brojni uspesi i priznanja svedoče o njegovom talentu i doprinosu pozorištu u Srbiji i širom regiona.

Zaključak

Vojislav Brajović, istaknuti srpski glumac, istinska je legenda pozorišta sa bogatom karijerom koja se prostire na decenijama. Njegova izvanredna glumačka veština i posvećenost pozorištu nagrađivani su brojnim prestižnim nagradama i priznanjima tokom godina. 

Njegove uloge na pozornici ostavile su dubok trag u srpskom pozorištu, a njegova dostignuća i doprinos umetnosti su neprocenjivi. Vojislav Brajović ostaje simbol izuzetne glumačke izražajnosti i predstavlja ponos srpskog kulturnog nasleđa.

FAQ – najčešće postavljana pitanja

• Ko je Vojislav Brajović? Vojislav Brajović je istaknuti srpski glumac, poznat po svom bogatom doprinosu u pozorištu, filmu i televiziji.
• Gde je Vojislav Brajović stekao obrazovanje? Brajović je završio osnovnu školu i gimnaziju u Valjevu, a potom se upisao na Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, gde je diplomirao 1971. godine.
• Kada je Brajović započeo svoju pozorišnu karijeru? Njegova pozorišna karijera započela je 1969. godine kada je postao stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu.
• Koje su neke od najznačajnijih uloga Vojislava Brajovića u pozorištu? Brajović je ostvario brojne zapažene uloge u pozorištu, uključujući Žutilova u “Rodoljupcima”, Turnela u “Bubi u uhu”, i Kneza Matamora u “Pozorišnim iluzijama”.
• Koje nagrade i priznanja je Brajović osvojio? Brajović je osvojio brojne nagrade, uključujući “Glumac večeri” na glumačkim svečanostima “Milivoje Živanović”, “Dobričin prsten”, “Sterijinu nagradu”, “Nagradu Ardalion”, i mnoge druge.

Spoljne reference:

• Vojislav Brajović vikipedija

Filmografija

1970 – e